سریال نرگس

شماره مجوز: 155/91/624170


توقف فروش

\"
نرگس نام سریالی تلویزیونی است که در تابستان 1385 از شبکۀ 3 سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش گردید.
روزهای پایانی تابستان 85 مقارن با پایان یکی از سریالهای ماراتنی تلویزیون بود. این سریال که تولید آن در سنت نهادینه سالهای اخیر صدا و سیما در تهیه سریالهای نود قسمتی قابل تحلیل و بررسی است این بار هم از لحاظ تعداد و هم از حدیث گسترة دامنه مخاطبین یعنی جذب گروهها و سلایق مختلف اجتماعی رتبه بهتری کـسب کرد.
هنوز یکماه از آغاز پخش سریال نرگس سپری نشده بود که بنا به آماری اعلام شد، 70 درصد بینندگان تلویزیون این سریال را تماشا میکنند و در روزهای بعد نه تنها این آمار کاهش نیافت بلکه تعداد تماشاگران و طیف مخاطبان آن رشد مطلوبی نیز پیداکرد.
سیروس مقدم متولد 1333 آبادان، دارای مدرک لیسانس نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. کار سینما را از سال 1366 به عنوان منشی صحنه در فیلم “ردپایی برشن” آغاز کرد. در سال 1368 فیلم کوتاه “مار” را ساخت و دو سال بعد علاوه بر کارگردانی، طراحی صحنه و لباس “گرگهای گرسنه” را متقبل شد و در سالهای 1372 و 1374 “شکوه بازگشت” و “شیخ مفید” را تولید کرد و در آثاری چون “شاخه های بید”، “ای ایران”، “آتش پنهان”، “افسانه آه”، “گروهبان”، “سیرک بزرگ” و .... با عنوانهای دستیار کارگردان و مشاور و تدوینگر، حضوری فعال و چشمگیر داشت و در تولید مجموعه های تلویزیونی “به سوی افتخار”، “روزهای زندگی”، “پلیس جوان” و “مهر خاموش” نقشی اساسی ایفا کرد. مجموعه نرگس آخرین اثر تلویزیونی اوست که با وضعیتی مناسب در قاب جادویی تلویزیون جای گرفت و مخاطبان زیادی را به سوی خود جذب کرد. شاید یکی از علل کشش مردم به سوی این مجموعه، پخش هر روز آن بوده و جنجالی که فوت ناگهانی “پوپک گلدره” ایفاگر نقش نرگس در اذهان ایجاد کرد. اما در مجموع، ارائه نقشهای متفاوت، توسط بازیگران قدرتمند و توانمند عرصه سینما و تلویزیون نیز می تواند یکی دیگر از علل جذابیتهای این مجموعه قلمداد شود.
مسعود بهبهانی نیا نویسنده مجموعه نرگس، اگرچه در هنگام پخش این مجموعه درخارج از کشور بوده و موفق به دیدن همه مجموعه نشده تا عیوب کار را دریابد، اما آنچه روشن است شخصیتهای خلق شده در این سریال، ملموس و آشنا با روحیات مردم بوده اند. شخصیتهای مثبت و منفی موجود در درون فیلمنامه، مشابهت های فراوانی با انسانهایی که در اطراف و اکناف ما زندگی می کنند، دارند و هریک را (نه به آن صورت غلو شده) می توان در جامعه یافت و همین حقیقی بودن شخصیتها، در همذات پنداری مردم با نقشها تاثیری اساسی داشت و به ناچار، به معدودی از شخصیتهای منفی لعن و نفرین می کردند و شخصیتهای مثبت را می ستودند. طبیعی است که ساخت مجموعه ای همچون نرگس، با انعکاسهای گوناگونی مواجه شود و عده ای به مخالفت برخیزند و عده ای نیز به تعریف و تمجید آن بپردازند، اما همین که تلویزیون در این مدت توانسته، خیل عظیمی از مردم را به سوی خود بکشاند و در کنار بیان خصلتهای ناپسند و مذموم، خصایص ارزشمند انسانی را نیز مطرح کند، گامی مثبت و سازنده برداشته و فرایندی رو به رشد را تجلی داده است.
حوادث و رویدادهایی که طی مجموعه رخ داده اند، همگی در عملکرد خودخواهانه و متکبرانه و مستبدانه فردی به نام “شوکت” نمود می یابند، انسانی که می کوشد با غروری که تمام وجودش را احاطه کرده در سایه استبداد فردی، همه اطرافیان را تحت سلطه خویش قرار دهد تا در خیال خود به انسجام و یکپارچگی و وحدت و همدلی خانواده دست یابد، اما غافل از جهلی است که غرور در آن مستتر است و همین غرور ناشی از جهل، مسبب متلاشی شدن خانواده ها می گردد. سیروس مقدم به عنوان کارگردان در به تصویر کشیدن مکنونات درونی نویسنده و ارائه خلق و خوی های انسانی و حیوانی، بسیار ماهرانه و استادانه، عمل می کند و نکات ظریفی را از فضائل و رذائل انسان مطرح می سازد که هر آدمی طی زندگی دنیایی ممکن است با چنین مسائلی مواجه شود و خواسته یا ناخواسته مرتکب چنین اعمالی گردد.
“محمود شوکت” به عنوان سمبل و نماد جهالـــت که سرمایه رانشان برتری می شمارد و از همین ترفند نیز برای زیر سلطه بردن دیگران بهره می جوید، به خوبی و زیبایی به تصویر در می آید و در رفتار و کردار او همه فضیلتها لگدکوب می شود و رذیلتها ظهور و بروز می یابند و در مقابل این نشانه رذیلانه، شخصیتی همچون “اعظم” که به خاطر حفظ کیان خانواده، مدتها مهر سکوت بر لب می زند و در مقابل اعمال و رفتار “شوکت” عکـس العملی از خود بروز نمی دهد و تا بدانجا پیش می رود که کاسه صبرش لبریز می شود و در مقابل غرور و خودخواهی، یک تنه می ایستد و فریاد بر می آورد و خانه و کاشانه را با هر آنچه وابستگی است، رها می کند تا نهایتا خویشتن خویش را از منجلابی که محمود شوکت به وجود آورده، برهاند. اعتراض اعظم، اعتراض شایسته و مناسبی است که می تواند الگو و نمونه برای بسیاری از زنانی که در چنین مواردی، گرفتارند، به شمار آید. فرزندان محمود شوکت نیز هریک به دلایلی صرفا مادی به خواسته های به ناحق وی پاسخی مثبت می دهند و می کوشند همسرانشان را نیز غلام حلقه به گوش بارآورند تا از امتیازات مادی بیشتری بهره مند گردند. اگر چه رفتار و کردار زهره و پری و بهروز را می توان توجیه کرد، اما رفتار و کردار مجید و اسماعیل به هیچ وجه توجیه پذیر نیست، دو جوانی که داماد خانواده شوکت هستند، نمی توانند آنگونه که در رفتارهای اولیه شان در مقابل شوکت ظهور می یابند، جلوه گر شوند، جوان امروز چنین رفتاری را نمی پذیرد، ممکن است در 2 یا 3 مرحله چنین امری را پذیرا باشد، اما جوان امروزین تاب و تحمل چنین توهین هایی را ندارد و بی اختیار واکنشی تند و عصبی از خود نشان می دهد، که متاسفانه در شخصیتهای مجید و اسماعیل ادامه چنین روندی، توهینی آشکار به جوانان قلمداد می شود و بی قیدی و بی عاری جوانان را نمود می دهد.
دو خواهری که بدون پدر و در سایه پرورش مادر به رشدی معقول رسیده اند به لحاظ اخلاقی و رفتاری متضاد با یکدیگر تجلی می یابند، نرگس بسیار پخته و با شعور و آگاهانه به همه مسائل و نسرین خام و نپخته و تابع احساسات جلوه گر است. بی شک وجود چنین دخترانی را در یک خانواده نمی توان منکر شد، اما غلوآمیز بودن رفتار و کردار نرگس، در فرازهایی از کار، دلنشین و دلچسب بروز نمی یابد، نرگس به لحاظ سنی نمی تواند این چنین عقل گرایانه، به رویدادها و حوادث بنگرد، آنچه نشان داده می شود از دختری با موقعیت سن نرگس بعید و ناممکن به نظر می رسد.
شیوه عمل او به گونه ای است که از همه آدمهای موجود، فهیم تر و داناتر است و حتی زنی همچون اعظم نیز در صحنه هایی، چنین امری را تائید می کند. البته تقوی و ایمان او را می توان در این رفتارها دخیل دانست، اما ظهور چنین نشانه هایی کمتر به تصویر در می آید و وضعیت درونی او به آشکاری مطلوبی نمی رسد و فقط ظاهر او در پوشش اسلامی (چادر) به انعکاس در می آید.
اما در مجموع، با همه غلوهایی که در شخصیت پردازیها وجود دارد و استرسهایی که در حین پخش سریال بر روح و روان مخاطبان وارد می شود، چه در هنگام پخش آگهی های بازرگانی طولانی مدت و چه در زمان انعکاس درونی و بیرونی آدمهای مجموعه، در مقابل کنشهای شخصیتهای منفی، پایان بندی زیبا و شیرین آن، آرامشی نسبی را در قلوب مردم فراهم می آورد و همین امر رضایت مندی زیادی را در مخاطبان خاص و عام، بروز می داد و چنین رضایتی را در گرو بازی هنرمندانه بازیگرانی همچون حسن پورشیرازی، مهرانه مهین ترابی ، عاطفه نوری، مهدی سلوکی و زنده یاد پوپک گلدره و بازیگران دیگر می توان جستجو کرد و درخشش ستاره اسکندری را به عنوان نقطه عطفی در تاریخ بازیگری وی، می توان قلمداد نمود که بسیار ماهرانه در قالب نقش نرگس متجلی شد و جای خالی شادروان پوپک گلدره را با بازی تکنیکی و حسابگرانه خویش، پر نمود.جا دارد به طریقی نیکو و شایسته از عوامل تولید این سریال، در مراسمی ویژه تشکر و قدردانی شود تا خستگی کار چنین سریالی از جسمشان به درآید و با آرامش روحی در تولید آثار بعدی گامهای استوارتری بردارند.
ژانر : خانوادگی، اجتماعی و پلیسی
تهیه‌کننده :سیروس مقدم
بازیگران :
حسن پورشیرازی
مهرانه مهین ترابی
پوپک گلدره
ستاره اسکندری
عاطفه نوری
مهدی سلوکی
زهرا امیرابراهیمی
سپند امیرسلیمانی
داستان این مجموعه درباره دختری به نام نرگس محتشم است که همراه مادر و خواهرش نسرین در خانه ای که عمویشان بعد از مرگ پدر به طور موقت در اختیار آنها گذاشته، زندگی می کنند. نگاه مختلف به زندگی، ایده آل ها، مشکلات خانه، کار کردن مادر و بیماری او مایه های اختلاف این دو خواهر است، اما آشنا شدن نسرین با بهروز، پسری از خانواده متمول، نرگس را مجبور به دخالـــت می کند. بهروز و نسرین با هر ترفندی سعی دارند تا خانواده ها را برای ازدواج شان متقاعد سازند.
شماره مجوز: 155/119754