تعاریف پایه
     پایداری در واقع یک مفهوم کلی است که زیرشاخه های بسیاری را شامل می شود.
      بر طبق تعریف کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه (Brundtland, 1987) پایداری شامل تبیین رابطه متعادل تر و همزیستانه اثر معماری با محیط که بر کنش مندی خود آگاهانه اثر معماری نسبت به شرایط محیطی پی ریزی شده است. پایداری در مثلث کلی محیط زیست ، اجتماعی و اقتصادی مورد نظر قرار خواهد گرفت. (Wirtenberg)
      این سه رویکرد کلی را سه رأس مثلث نام می دهد که رویکرد هایی شامل مردم ، زمین به عنوان عنصر زیستی و منافع عمومی که شامل تمامی بخش های آن می شود را شامل می گردد. این واقعیت که پایداری دلالت دارد بر اقتصاد ( منفعت ) اجتماع ( مردم ) و محیط ( زمین ).
     به این دلیل طراحی این موضوع اهمیت پیدا میکند که پاسخگو به عوامل ذیل می باشد
     الف- نگهداری از انرژی‌های تجدیدناپذیر و مصالح کمیاب؛
      ب-  کاهش اثر سوء مصرف انرژی و مصالح مورد استفاده در چرخه حیات اکولوژیکی؛
      ج-  استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و مصالحی که محصول پایداری است؛
     د- صرفه جویی در منابع مصرفی انرژی و متعاقبا بهبود شیوه های مصرف.